Gebiedsprocessen
Waar je ook woont in Nederland, je wil leven in een omgeving waar lucht, water en bodem gezond zijn. Helaas is dit in veel gebieden nu niet vanzelfsprekend. In gebiedsprocessen werken we aan opgaven op het gebied van water klimaat, stikstof en natuur. Deze komen in een stroomversnelling door het Nationaal Programma Landelijk Gebied.
Titel: GEBIEDSPROCESSEN
Waar je ook woont
in Nederland...
je wil leven in een omgeving waar
lucht, water en bodem gezond zijn.
Helaas is dit in veel gebieden
nu niet vanzelfsprekend.
In gebiedsprocessen werken we aan
opgaven op het gebied van water...
klimaat, stikstof en natuur.
Deze komen in een stroomversnelling door
het Nationaal Programma Landelijk Gebied.
Zo herstellen we met elkaar de balans...
om onze leefomgeving mooier,
rijker en gezonder te maken.
Het gebiedsproces is een heel passend
instrument om partijen bij elkaar te brengen.
Want daarin zitten niet alleen de provincie,
de gemeente en het hoogheemraadschap...
maar ook de landbouwsector en de natuur.
We hebben hier een natuuropgave liggen.
We hebben een wateropgave hier liggen.
Hoe kunnen we met elkaar
een gebiedsproces starten...
zodat we als alle jonge ondernemers
met elkaar een toekomst houden?
En kijk dan hoe je misschien
de taart groter kunt maken.
Hoe kun je de belangen van de agrariërs
verbinden aan de opgave in het landelijk gebied?
Je wil ook dat het goed gaat met je inwoners
en dat het een rechtvaardig proces is.
Vertrouwen is natuurlijk verschrikkelijk
belangrijk. Daar staat of valt een project mee.
In alle provincies
lopen gebiedsprocessen.
In deze film kijken we als illustratie
hoe dat eraan toe gaat...
in twee heel verschillende gebieden.
In de Krimpenerwaard in Zuid-Holland
en in het Vechtdal in Overijssel.
De rol van de provincie is
wat mij betreft cruciaal...
omdat de provincie uiteraard een gespreks-
partner is voor het Rijk, het kabinet...
en derhalve ook voor de middelen
zich inzet.
Wat ik dan merk: het zijn vraagstukken
die overstijgen een gemeente.
Dat zijn gebiedsvragen.
Dan ben ik blij dat er een provincie is
die zegt:
We hebben wettelijke doelen te behalen.
Maar we willen ook leefbaarheid
en dat de landbouw perspectief houdt.
Je zult in het gebied
je gezicht moeten laten zien.
Je zult een aantal aanspreekpunten
in het gebied moeten hebben...
en voor mij ook weer binnen het provinciehuis
de beleidsspecialisten erbij halen...
die veel kennis hebben
over een specifiek thema.
Maar je moet samen wel
die integrale aanpak maken.
In de visie van Landgoed Junne staan
ook maatschappelijke opgaven beschreven.
We kwamen tot de conclusie dat die echt
goed aansluiten op de provinciale doelen.
Dat was voor ons reden om contact te
zoeken met de provincie om te kijken...
of we samen kunnen optrekken
omdat we een gezamenlijk belang hebben.
In dat overleg wat we
op gezette tijden met elkaar hebben...
willen we kijken of we met elkaar in consensus
besluiten kunnen nemen.
Soms is dat moeilijk,
soms is het wat makkelijker.
Maar bij alle partijen is de wens en het streven
om ook met elkaar hier uit te komen.
En dat geeft vertrouwen
om open met elkaar te spreken.
Soms ook emoties te delen,
soms ook ergernis uit te spreken.
Maar ik zeg altijd: Als het kopje leeg is,
kun je hem ook weer vullen.
Als die emotie is uitgesproken,
kunnen we praten over oplossingen.
Dat sentiment is heel divers.
Gelijktijdig merk ik in toenemende mate
dat het sentiment wel aan het kantelen is.
Ondernemers willen wel en zeggen:
Geef me duidelijkheid.
Neem ons maar mee,
maar bied ook perspectief.
Hier komt het wat mij betreft
mooi bij elkaar.
Ik zie een serieuze provincie die zegt:
Dit zijn de gebiedsdoelen
die behaald moeten worden...
ondanks dat nog niet alles helder is,
dat komt ook vanwege rijksmaatregelen nog.
En waarvan boeren zeggen:
We gaan niet alleen maar wachten.
We gaan ook vast kijken
wat we kunnen doen.
Wat ons motiveert
om met die projecten mee te doen...
is dat we hier in het gebied
boer willen blijven.
En dat we zelf ook
aan het stuur willen zitten.
Hoe verloopt zo'n gebiedsproces?
Wordt het ook als rechtvaardig ervaren?
Mogen praktijkervaringen van landbouwers
ook worden ingebracht in het proces?
Of is het alleen een top-downproces?
Als je het vanuit het gebied regelt en
de mensen hebben ook kennis van het gebied...
die weten wat er met de gronden kan
en gunnen ook de natuur het goede.
Zo kun je heel wat bereiken en dat is wel
de kracht van hoe we hiermee bezig zijn.
Dan praat je over vergoeding voor
afwaardering van bestaande landbouwgrond...
omdat je die exclusiever kunt gebruiken.
Dan zul je daar een compensatie
voor moeten krijgen.
Het zit hem ook in de vergoeding bijvoorbeeld
van het onderhouden van landschapselementen.
Als we in 10% van het landelijk gebied...
een bepaalde groenblauwe dooradering
willen hebben, kost dat geld.
De aanleg, afwaardering van die grond,
maar ook het onderhoud.
Dus daar zal ook compensatie
voor moeten komen.
Gebiedsprocessen horen bij de provincies.
We doen het voor en met de bewoners.
Dat vraagt om vertrouwen,
maar ook om ruimte en middelen.
(rustige gitaarmuziek)
Dat is wel mijn drive als gebiedsregisseur,
dat ik zie dat er energie in de gebieden zit.
Ik vind het prachtig werk.
Ik ben 1 mei begonnen.
Ik kom totaal niet uit de politiek de laatste
jaren, maar ik ben heel enthousiast...
om dit tot een goed einde te brengen.
(rustige gitaarmuziek loopt af)
Interprovinciaal Overleg
van, voor en door de provincies